یکی از مشکلات مهم و اساسی در نظام آموزشی ما استفاده از روشهاي آموزش سنتی در تدریس زبان انگلیسی در مدارس و دانشگاه هاست.
کیفیت آموزشی نامطلوب و عدم علاقه دانشجویان به یادگیري زبان به علت عدم آگاهی معلمان از روش هاي صحیح تدریس خواندن و درك مطلب زبان انگلیسی است. استفاده از شیوه هاي آموزشی فرایند محور نظیر روش تکلیف محور، راهی براي حل معضلات و رفع نقایص روش تدریس سنتی زبان انگلیسی می باشد
هدف معلم از استفاده از این روش تسهیل یادگیری زبان آموزان است که از طریق اشتغال آنها در انواع کارهایی که نتایج مشخصی دارند صورت میگیرد. معلم وظیفه دارد نیازهای زبان آموزان را تحلیل کند و مناسب با سطح و توانایی و نیازهای آنها ایجاد فعالیت کند و بر فعالیتهای زبان آموزان نظارت داشته باشد و در صورت لزوم مداخله کند. زبان آموزان هم وظیفه دارند به منظور انجام فعالیتها با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و با انجام کارهایی که آنها را برای دنیای واقعی آماده میکند انگیزه کسب میکنند.
در این روش بعد معنایی زبان مورد تأکید قرار میگیرد و بنا بر ماهیت کار هر یک ار چهار مهارت (شنیدار، گفتار، خواندن و نوشتن) میتوانند مورد استفاده قرار گیرند.
معلم همچنین وظیفه دارد بهطور مستمر بر اساس نتایج کار و زبانی که زبان آموزان استفاده میکنند آنها را مورد ارزیابی قرار دهد و اشتباهات آنها را با تکرار جملاتشان یا ارائه مدل یا توضیحات مختصر دستوری تصحیح کند.
تکنیک های مورد استفاده در این روش
فعالیت فاصله اطلاعاتی: تبادل اطلاعات بین زبان آموزان به منظور تکمیل یک فعالیت. زبان آموزان میبایست اطلاعات را بین گروههایشان مبادله کنند تا بتوانند برنامه را تکمیل کنند.
فعالیت فاصله عقیده: این فعالیت میخواهد که زبان آموزان اولویتهای شخصی، احساسی یا نقطه نظراتشان را برای انجام کاری بیان کنند.
فعالیت فاصله استدلالی: در این فعالیت از زبان آموزان خواسته میشود که اطلاعاتی جدید را از اطلاعات ارائه شده، استنتاج کنند.
فعالیتهای غیر متمرکز: کارهایی هستند که عموماً برای زبان آموزان فرصتهای ارتباط برقرار کردن را فراهم میکنند. مانند طراحی برنامه سفر که زبان آموزان از ذخایر دانش زبانی خود برای انجام تکلیف مذکور استفاده میکنند.
فعالیتهای متمرکز: فعالیتهایی که با استفاده از موارد زبانی معین، مشخصا ساختارهای دستوری فرصت برقراری ارتباط را فراهم میآورند.
فعالیتهای ارائه مطلب دریافتی: اینگونه فعالیتها یادگیرندهها را به کار بر روی مهارتهای دریافتی شنیداری و خواندنی میگمارد. (مانند: گوش کن و انجام بده)
فعالیتهای انگیزش مطلب تولیدی: اینگونه فعالیتها زبان آموزان را به نوشتن و صحبت کردن معنادار ترغیب میکند.